Bijna naar huis
Blijf op de hoogte en volg jurgen
28 Januari 2015 | Italië, Rome
Beste lezer,
Dit verhaal zal de laatste zijn van mijn tijd in Rome. Nu ik dit verhaal aan het schrijven ben met het zonnetje in de rug wil ik er liever nog niet aan denken dat ik vrijdag weer terug vlieg naar het koude Nederland waar er met een beetje pech ook nog sneeuw ligt. Er moet echter weer wat gedaan worden dus heel veel keus heb ik ook weer niet.
Dan nu nog een kort verslag van wat ik de afgelopen weken gedaan heb. Daar zou ik vrij kort in kunnen zijn want dat is niet zoveel bijzonders geweest, maar ik zal eens kijken hoever ik kom. De zaterdag na mijn laatste verhaal ben ik bij die vriend geweest die naar een andere kamer is verhuisd waardoor ik nu 20 minuten moet lopen naar hem toe. We zouden eigenlijk relaxt een filmpje kijken en een biertje drinken met een van zijn huisgenoten, maar uiteindelijk liep ik zondag ochtend rond een uurtje of 8 daar de deur weer uit. We hebben inderdaad een film gekeken. Uiteindelijk niet eens veel gedaan, maar het was in ieder geval gezellig. Anders was ik er ook niet zo lang gebleven uiteraard.
Verder stond er 15 januari nog een tentamen op de planning hier. Het was een mondeling tentamen, maar dat is toch niet helemaal mijn ding. Geef mij maar gewoon vragen op papier zodat ik wat langer de tijd heb om er over na te denken zonder dat iemand je aan de andere kant van de tafel je irritant zit aan te kijken. Uiteindelijk gelukkig met een voldoende afgesloten dus er konden weer wat puntjes bijgeschreven worden.
Nadat het tentamen achter de rug was had ik echt alle tijd van de wereld om te doen wat ik wilde. Een aantal anderen hadden helaas nog tentamens dus dat was wat jammer, maar ik heb mezelf nog best aardig kunnen vermaken. Ik moet 13 februari op Saxion nog een tentamen van hier maken dus daar kon ik vast rustig mee beginnen met voorbereiden en ik heb ook vast een begin gemaakt met een fotoboek van mijn tijd hier. Verder heb ik ook geregeld maar hardloopkleding uit de kast getrokken om toch wat te trainen voordat ik de 8km tijdens de midwintermarathon ga lopen zondag.
Nu ik toch een verhaal aan het schrijven ben kan ik ook nog wel even voor de laatste keer klagen over de universiteit. Voor elk tentamen moet de professor je cijfer in een boekje zetten waar al je cijfers in komen te staan. De registratie van dit cijfer zou eigenlijk pas 2 februari zijn, maar dan zit ik weer in Nederland dus dat ging het sowieso niet worden. Had ik vorige week die professor gemaild en hij zei dat ik dinsdagmiddag wel naar de universiteit ervoor kon komen. Een andere Nederlandse gast die ook dat vak volgde gaat ook vrijdag weg dus we hadden afgesproken om samen die kant op te gaan. We hadden om 2 uur afgesproken en kwamen rond kwart over 2 bij de universiteit aan. Na eerst een hele speurtocht door het gebouw gehad te hebben om het kantoor van die professor te vinden bleek hij daar dus niet te zijn. Uiteindelijk kwamen we iemand tegen die ook een paar lessen had gegeven en daar hadden we mee afgesproken dat die zou sms’en als ze meer wist. Kregen we uiteindelijk een berichtje dat hij om 4 uur in een bepaald lokaal zou zitten. Wij daar uiteraard om 4 uur netjes naar toe. Daar aangekomen kregen we te horen dat we nog weer een half uur moesten wachten om het vak uit 2 delen bestond en we op die andere professor moesten wachten omdat deze niet beide cijfers had. Uiteindelijk liepen we rond 5 uur het gebouw weer uit. Dus we hebben er 3 uur over gedaan om iets te krijgen wat nog geen minuut werk is. Gelukkig waren we met z’n tweeën dus uiteindelijk hebben we er maar gewoon om gelachen. Veel meer kun je toch niet doen.
Sinds zaterdag heb ik ook een nieuw huisgenoot. Ook al is het maar voor minder dan een weekje, het is toch nog even gezellig. Daarnaast is dat vandaag ook mijn redding geweest. Hij is Italiaans en heeft ook een vriendin, maar hij werkt overdag waardoor zij vanmiddag thuis was en ze zouden vandaag langs komen om een pakketje op te halen om naar Nederland te brengen. Ik had eerst een gemiste oproep waarna ik terug belde, maar die lui bleken geen Engels te spreken waardoor ik haar gelukkig kon vragen of zij wilde vragen wat er aan de hand was. Uiteindelijk bleek er wat mis te zijn, maar dat meisje snapte ook niet precies wat ze nou wilden. Was iets met dat er niet betaald was terwijl ik dat wel gewoon had gedaan al en dat ik nu aan de deur moest betalen. Op de een of andere manier stond er een half uurtje later gewoon iemand voor de deur om het pakketje op te halen zonder dat ik hoefde te betalen.
Dit zijn dan de laatste avonturen in Rome die hier op de site verschijnen. Heb nog 2 avonden te gaan dus daar word nog wel wat gezelligs van gemaakt.
Al met al kijk ik met een goed gevoel terug op mijn tijd hier in Rome. Ik heb het erg naar mijn zin gehad en leuke mensen ontmoet. Het is ook wel weer lekker om terug naar huis te gaan omdat ik het niet zou trekken om hier een jaar te zitten en dat bedoel ik vooral vanwege de universiteit. Ik heb het idee dat het daar gewoon een ongeorganiseerde bende is.
Tijdens een volgende reis zullen mijn verhalen hier weer te lezen zijn.
Hoogachtend,
Jurgen van Katwijk
Dit verhaal zal de laatste zijn van mijn tijd in Rome. Nu ik dit verhaal aan het schrijven ben met het zonnetje in de rug wil ik er liever nog niet aan denken dat ik vrijdag weer terug vlieg naar het koude Nederland waar er met een beetje pech ook nog sneeuw ligt. Er moet echter weer wat gedaan worden dus heel veel keus heb ik ook weer niet.
Dan nu nog een kort verslag van wat ik de afgelopen weken gedaan heb. Daar zou ik vrij kort in kunnen zijn want dat is niet zoveel bijzonders geweest, maar ik zal eens kijken hoever ik kom. De zaterdag na mijn laatste verhaal ben ik bij die vriend geweest die naar een andere kamer is verhuisd waardoor ik nu 20 minuten moet lopen naar hem toe. We zouden eigenlijk relaxt een filmpje kijken en een biertje drinken met een van zijn huisgenoten, maar uiteindelijk liep ik zondag ochtend rond een uurtje of 8 daar de deur weer uit. We hebben inderdaad een film gekeken. Uiteindelijk niet eens veel gedaan, maar het was in ieder geval gezellig. Anders was ik er ook niet zo lang gebleven uiteraard.
Verder stond er 15 januari nog een tentamen op de planning hier. Het was een mondeling tentamen, maar dat is toch niet helemaal mijn ding. Geef mij maar gewoon vragen op papier zodat ik wat langer de tijd heb om er over na te denken zonder dat iemand je aan de andere kant van de tafel je irritant zit aan te kijken. Uiteindelijk gelukkig met een voldoende afgesloten dus er konden weer wat puntjes bijgeschreven worden.
Nadat het tentamen achter de rug was had ik echt alle tijd van de wereld om te doen wat ik wilde. Een aantal anderen hadden helaas nog tentamens dus dat was wat jammer, maar ik heb mezelf nog best aardig kunnen vermaken. Ik moet 13 februari op Saxion nog een tentamen van hier maken dus daar kon ik vast rustig mee beginnen met voorbereiden en ik heb ook vast een begin gemaakt met een fotoboek van mijn tijd hier. Verder heb ik ook geregeld maar hardloopkleding uit de kast getrokken om toch wat te trainen voordat ik de 8km tijdens de midwintermarathon ga lopen zondag.
Nu ik toch een verhaal aan het schrijven ben kan ik ook nog wel even voor de laatste keer klagen over de universiteit. Voor elk tentamen moet de professor je cijfer in een boekje zetten waar al je cijfers in komen te staan. De registratie van dit cijfer zou eigenlijk pas 2 februari zijn, maar dan zit ik weer in Nederland dus dat ging het sowieso niet worden. Had ik vorige week die professor gemaild en hij zei dat ik dinsdagmiddag wel naar de universiteit ervoor kon komen. Een andere Nederlandse gast die ook dat vak volgde gaat ook vrijdag weg dus we hadden afgesproken om samen die kant op te gaan. We hadden om 2 uur afgesproken en kwamen rond kwart over 2 bij de universiteit aan. Na eerst een hele speurtocht door het gebouw gehad te hebben om het kantoor van die professor te vinden bleek hij daar dus niet te zijn. Uiteindelijk kwamen we iemand tegen die ook een paar lessen had gegeven en daar hadden we mee afgesproken dat die zou sms’en als ze meer wist. Kregen we uiteindelijk een berichtje dat hij om 4 uur in een bepaald lokaal zou zitten. Wij daar uiteraard om 4 uur netjes naar toe. Daar aangekomen kregen we te horen dat we nog weer een half uur moesten wachten om het vak uit 2 delen bestond en we op die andere professor moesten wachten omdat deze niet beide cijfers had. Uiteindelijk liepen we rond 5 uur het gebouw weer uit. Dus we hebben er 3 uur over gedaan om iets te krijgen wat nog geen minuut werk is. Gelukkig waren we met z’n tweeën dus uiteindelijk hebben we er maar gewoon om gelachen. Veel meer kun je toch niet doen.
Sinds zaterdag heb ik ook een nieuw huisgenoot. Ook al is het maar voor minder dan een weekje, het is toch nog even gezellig. Daarnaast is dat vandaag ook mijn redding geweest. Hij is Italiaans en heeft ook een vriendin, maar hij werkt overdag waardoor zij vanmiddag thuis was en ze zouden vandaag langs komen om een pakketje op te halen om naar Nederland te brengen. Ik had eerst een gemiste oproep waarna ik terug belde, maar die lui bleken geen Engels te spreken waardoor ik haar gelukkig kon vragen of zij wilde vragen wat er aan de hand was. Uiteindelijk bleek er wat mis te zijn, maar dat meisje snapte ook niet precies wat ze nou wilden. Was iets met dat er niet betaald was terwijl ik dat wel gewoon had gedaan al en dat ik nu aan de deur moest betalen. Op de een of andere manier stond er een half uurtje later gewoon iemand voor de deur om het pakketje op te halen zonder dat ik hoefde te betalen.
Dit zijn dan de laatste avonturen in Rome die hier op de site verschijnen. Heb nog 2 avonden te gaan dus daar word nog wel wat gezelligs van gemaakt.
Al met al kijk ik met een goed gevoel terug op mijn tijd hier in Rome. Ik heb het erg naar mijn zin gehad en leuke mensen ontmoet. Het is ook wel weer lekker om terug naar huis te gaan omdat ik het niet zou trekken om hier een jaar te zitten en dat bedoel ik vooral vanwege de universiteit. Ik heb het idee dat het daar gewoon een ongeorganiseerde bende is.
Tijdens een volgende reis zullen mijn verhalen hier weer te lezen zijn.
Hoogachtend,
Jurgen van Katwijk
-
28 Januari 2015 - 20:02
Ria:
Hoi Jurgen,
Wij vinden het ook wel fijn jou weer voor langere tijd (tot eind van het jaar???) thuis te hebben. Eerst nog 'even" afstuderen en dan weer verder plannen maken. Je zal de komende tijd vast nog wel een keer naar je vrienden in Rome teruggaan denk ik, want dei vriendschappen zijn toch ook heel waardevol voor jou.
Zie je vrijdagavond weer met veel bagage.
tot dan, mama -
28 Januari 2015 - 20:49
Rex:
Hoi Jurgen,
Het is nu het laatste verhaal vanuit Rome, ik heb er altijd van genoten. Fijn dat je vrijdag weer thuis komt. Je zult zeker moeten wennen aan het koude weer hier, maar alles went ook dat.
Geniet nog samen met je vrienden van deze twee dagen en sluit het goed af.
Groet,
Rex -
28 Januari 2015 - 22:27
Aaltje:
Het was leuk je belevenissen te lezen Jurgen, je kunt altijd nog schrijver worden ;) .
Alvast een goede terugreis gewenst en maak je borst maar nat voor de midwinter: SNEEUW!
-
29 Januari 2015 - 14:35
Heleen:
Ha die Jurgen,
Ben je koffers en tassen al aan het pakken of is dat morgenochtend alles er even snel in mikken en thuis alles wel uitzoeken. Wat zal het gestructureerde Nederland weer wennen zijn. Niet voor lang uit je slotzin te lezen, want je hebt kennelijk alweer ideeën over een volgende reis. Leuk hoor, want we horen op deze manier meer van je dan wanneer je aan de Zanderijweg woont, maar je hebt dan ook bijzondere dingen te vertellen. Waar we allemaal inmiddels wel van overtuigd zijn is dat die Italianen niet zoveel discipline en efficiency hebben.
Het is een prestatie dat je alles wat je kon behalen aan tentamens hebt binnengehaald. Je kunt lekker doorstomen. We zijn benieuwd waar je t.z.t. nog eens terecht komt zowel qua werk als qua bestemming.
Morgen in ieder geval Schiphol. We wensen je een goede thuisvlucht en duimen voor rustig vliegweer.
Tot zondag (er schijnt een vervelende hobbel genomen te moeten worden: de heuvel op bij Apenheul naar boven. Ren nog maar een paar keer de Spaanse trappen op vanavond).
Groetjes
Ger & Heleen -
29 Januari 2015 - 20:14
Cora En Lia:
Hoi Jurgen,
Bedankt voor al je verhalen ,we hebben ervan genoten. Goede reis terug en we zijn benieuwd naar je avonturen van de volgende reis!
Liefs cora -
30 November 2015 - 14:38
Stéphanie Berris:
Haha ik schrok al, opende de link en toen stond er "bijna naar huis". Ik dacht, nu al??? je moet nog gaan!
Maarja jij verwende sik maakt natuurlijk wel meer reisjes en dit was nog van Rome.
Nou, goede reis jongen! We zullen af en toe eens lezen wat je allemaal uitspookt down under.
groetjes
Stéphanie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
